Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων ανδρών που κυκλοφορούν “εκεί έξω” αντιμετωπίζει μια ελεύθερη γυναίκα με παγερή αδιαφορία: Το ίδιο φέρεται αν τη γουστάρει, το ίδιο φέρεται κι αν δεν τη γουστάρει! Φλάτλάϊν, που λέμε. Πιο κουλ πεθαίνεις-η τον σκοτώνεις, γιατί και η υπομονή έχει τα όριά της.
Aραχτή και αόρατη, ένα από τα πρώτα βραδάκια της Άνοιξης, στο πλημμυρισμένο από κόσμο μπαροειδές στέκι, στα μπετά πέριξ της Πλατείας Καρύκη. Όσο κι αν λατρεύω την Αθήνα, πρέπει να παραδεχτώ ότι το μέρος δεν λέει.Τσιμέντα, κλεισούρα, καυσαέριο, διπλοπαρκαρισμένα αμάξια κλείνουν το χώρο, λίγα τραπέζια, εκατοντάδες όρθιοι, μουσικές που δεν τις ακούς καθώς μπερδεύονται με του διπλανού και του παραδιπλανού μαγαζιού. Ζαλάδα.
Τι θέλω εδώ; Είμαι σε αποστολή. Προσπαθώ να καταλάβω τους κανόνες του νέου φλερτ. Σίγουρα ο τρόπος που πλησιάζονται μεταξύ τους οι άνθρωποι έχουν αλλάξει .Πριν από μερικές δεκαετίες δεν είχαμε σχεδόν καμιά δυσκολία στο να αντιληφθούμε ότι αρέσαμε σε ένα αγόρι. Διότι απλούστατα, τα αγόρια μας το έλεγαν κατάμουτρα!Θέλω να πω, πόσο ηλίθια πρέπει να είσαι, όταν σε πλησιάζει κάποιος και σου λέει “είσαι ωραία”, ή “μου αρέσεις”, και να μην το καταλάβεις; Απλά πράγματα.
Όχι τόσο απλά σήμερα. Τώρα πρέπει να βάλεις χίλιες δυο παραμέτρους στην εξίσωση. Οι πιθανότητες να σε πλησιάσει κάποιος σε δημόσιο χώρο και να σου εκφράσει, εμμέσως, πλην σαφώς που λένε το ερωτικό ενδιαφέρον, είναι σχεδόν μηδενικές. Πρέπει να μαντέψεις από τη γλώσσα του σώματος, από την πορεία του Ερμή (μπας και είναι ανάδρομος), από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα (έ;) το χρόνο άφιξης, την ενδυματολογική προσέγγιση και μύριους άλλους παράγοντες, αν υπάρχει μια πιθανότητα στις δέκα να “αρέσεις” σ' αυτό το αγόρι. Οι μικρότερες σε ηλικία φιλενάδες μου χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο. Ειλικρινά, έχω βγει μερικές φορές μαζί τους και-όπως και εκείνες- έτσι και εγώ, είναι σχεδόν αδύνατο να αντιληφθώ αν εκείνος που έχουν βάλει στο μάτι, κάτι μήνες τώρα, τις έχει καψουρευτεί μέχρι θανάτου, ή...τις σιχαίνεται!
Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων ανδρών που κυκλοφορούν “εκεί έξω” αντιμετωπίζει μια ελεύθερη γυναίκα με παγερή αδιαφορία: Το ίδιο φέρεται αν τη γουστάρει, το ίδιο φέρεται κι αν δεν τη γουστάρει! Φλάτλάϊν, που λέμε. Πιο κουλ πεθαίνεις-η τον σκοτώνεις, γιατί και η υπομονή έχει τα όριά της.
Τι κάνουν λοιπόν οι άντρες Περιμένουν να τους την πέσουν τα κοριτσάκια; Μακάρι να ήταν έτσι, μακάρι από το θεό- δεν είναι και πυρηνική φυσική να χουφτώσεις ένα τεκνό. Έλα όμως που, αν το κάνεις, ο μικρός ξενερώνει. Προσβάλλεται! . “Θέλω εγώ να είμαι ο κυνηγός”, λένε, δεν ψήνομαι όταν μια γυναίκα γίνεται ερωτικά επιθετική, με ευνουχίζει”.
Ναι ρε μάστορα, να είσαι ο κυνηγός, δεν έχω καμιά αντίρρηση, κι εγώ δεν έχω καλύτερο από να το παίζω αγνή και αειπάρθενος όσο με πολιορκείς. Αλλά να με πολιορκήσεις – αν είναι δυνατόν κάποια στιγμή μέσα σ΄αυτή τη χιλιετία- διότι δεν είμαι και ο Χαϊλάντερ να περιμένω πέντε αιώνες πότε θα ζητήσεις το τηλέφωνό μου- κι άλλους δεκαπέντε μέχρι να αξιωθείς-αν αξιωθείς-να με πάρεις. Κουνήσου, πτώμα.
Θα μου πείτε, ο φόβος της πιθανής απόρριψης τα συντρίβει τα καημένα. Ε, και; Να τον ξεπεράσουν. Θα μου πείτε,. “περιμένουν να σιγουρευτούν, να πάρουν σήμα ότι τους επιτρέπεις να προχωρήσουν”. Σοβαρά; Και τι σκατά θέλω στην καψαλισμένη πλατεία Καρύκη, με ψηλοτάκουνα και κοντομάνικο, (κάνει και ψόφο) στις δύο η ώρα το πρωί, να βασανίζω μια τεκίλα-άντε δύο- με λεφτά που δεν περισσεύουν, μέσα στη νύχτα που μου κλέβει ύπνο από την επόμενη μέρα; Προφανώς κάτι ψάχνω. Μπορεί και να είσαι εσύ-μπορεί και όχι. Πλησίασε, βρε αδελφέ, πες ένα κομπλιμέντο μια μαλακία, τι έχεις να χάσεις ; Το πολύ να σε απορρίψω-και η απόρριψη στο παιχνίδι είναι, πως κάνεις έτσι; Δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου.
Το λένε και “φλερτ”. Ψάξτο στο λεξικό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου