Είσαι αγχώδης; Μήπως φταίνε οι γονείς;

Τα παιδιά με αυστηρούς και υπερπροστατευτικούς γονείς έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν αγχώδη και καταθλιπτικά, όπως ισχυρίζεται νέα μελέτη.

Οι επιστήμονες προειδοποιούν πως το δεσποτικό στυλ στην ανατροφή, όπου οι γονείς θέλουν να έχουν τον πλήρη έλεγχο και εξουσία, εμπλεκόμενοι σε κάθε πτυχή της ζωής των παιδιών τους, επηρεάζει την ικανότητα των δεύτερων να εξελιχθούν φυσιολογικά.

Αν και μέχρι ένα σημείο, το ενδιαφέρον του γονιού βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν την προσωπικότητά τους και να εξελιχθούν, ο πλήρης έλεγχος και η υπερπροστασία οδηγεί σε αντίθετα αποτελέσματα. Το παιδί που «ασφυκτιεί» δεν είναι ικανοποιημένο από τη ζωή του κι ως εκ τούτου αναπτύσσει αρνητικά συναισθήματα.

Ο ασφυκτικός έλεγχος οδηγεί σε... κατάθλιψη

Η έρευνα διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο Mary Washington των ΗΠΑ, με τη συμμετοχή 297 μεταπτυχιακών φοιτητών ηλικίας 18 έως 23 ετών και δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό "Child and Family Studies".

Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να περιγράψουν τη συμπεριφορά των γονιών τους και το ποσοστό της αυτονομίαςπου είχαν, όπως το αντιλαμβάνονταν οι ίδιοι. Στη συνέχεια, τους ζητήθηκε να αξιολογήσουν τη συνολική ικανοποίηση που έχουν από τη ζωή τους, το επίπεδο του άγχους και τα καταθλιπτικά συναισθήματα που κατά καιρούς νιώθουν αλλά και τις σχέσεις τους με το περιβάλλον τους.

Όπως φάνηκε, ο αυστηρός κι ασφυκτικός έλεγχος των γονιών οδηγούσε τους νεαρούς στο να νιώθουν εγκλωβισμένοι, δίχως αυτονομία κι ανεξαρτησία κάτι που μειώνει αισθητά και το βαθμό ικανοποίησης από τη ζωή τους, σε σχέση με τους πιο ανεξάρτητους και χαλαρούς ομηλίκους τους. Μάλιστα, όπως έδειξαν τα ευρήματα, τα άτομα αυτά είναι και περισσότερο επιρρεπή σε καταθλιπτικά συναισθήματα.

Η χρυσή τομή: Προστασία αλλά με μέτρο!

Η ανάγκη των παιδιών για ανεξαρτησία, αυξάνεται με το πέρασμα των χρόνων αλλά κάτι τέτοιο δε γίνεται πάντα αντιληπτό από πολλούς γονείς, που ανησυχώντας για τα βλαστάρια τους, δεν τους αφήνουν χώρο για να αναπνεύσουν».

Καθώς ένα παιδί μεγαλώνει, χρειάζεται το δικό του χώρο και χρόνο, με μέτρο, για να μπορέσει να αναπτύξει την προσωπικότητά του και να ενταχθεί στον κόσμο των ενηλίκων. Προστασία, λοιπόν, αλλά με μέτρο γιατί η υπερβολή ποτέ δεν έχει θετικά αποτελέσματα.